Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ_ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ


Έχω το φόβο της εγγύτητας, θα είχαμε γνωριστεί, θα είχαμε φοβηθεί, θα είχαμε κρατήσει αποστάσεις, μα είμαστε όλοι τόσο ευάλωτοι, και είχαμε όλοι τόσο άσχημα παιδικά χρόνια, και βασικά δε θα συναντιόμασταν, αφού στη μεγαλούπολη κανείς δε συναντιέται, αυτό είναι νόμος. Δεν είμαστε κουρασμένοι, αλλά θέλουμε να γδυθούμε, αυτό δε γίνεται γιατί κάνει πολύ κρύο, γιατί στεκόμαστε στη μέση του δρόμου και δεν έχουμε χώρο να γδυθούμε, αλλά έχουμε εμάς. Το να αναγνωρίσεις ότι η ζωή σύντομα τελειώνει και όχι καλά προκαλεί λαχάνιασμα. Δεν έχω περιέργεια για κάτι, γιατί πιστεύω πως ξέρω, ότι όλα όσα δεν έχω γνωρίσει, δε μπορεί παρά να αφορούν καταστάσεις που έχουν επινοήσει άνθρωποι, και οι δυνατότητες των ανθρώπων είναι περιορισμένες. Και έρχεται μια μέρα που τα έχεις δει όλα, κι έχεις αναγνωρίσει πια, πως πίσω απ όλα τα μεγαλόπνοα πράγματα, κρύβονται μόνο άνθρωποι, και μικρές ιστορίες. 

(Από την παρουσίαση της Αργης Κίνησης σε μορφή θεατρικού αναλογίου στις 20 Ιανουαρίου 2014, Δευτέρα, στο Κ.Ε.Τ.) / photo: dimitris alexakis
Ηθοποιοί:
Αλεξάνδρα Ταβουλάρη
Μιχάλης Πανάδης
Γιάννης Παπαϊωάννου
Γιώργος Φριντζήλας
Δανάη Παπουτσή




Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Τα έπιπλα



Έχω ένα σπίτι που έχει πάρα πολλά έπιπλα πολύ λίγο καιρό. Τα έπιπλα με ρωτούν κάθε βράδυ αν έχω αποφασίσει για τη θέση τους. Και κάθε βράδυ τα κοιτάζω και δεν τους απαντώ. Εκείνα στέκονται κοντά, το ένα δίπλα στο άλλο σε διάταξη ευθυτενή, ευθεία. Η μόνη καμπύλη είμαι εγώ. Είναι χειμώνας. Όταν ο χειμώνας δεν ντρέπεται και γδύνεται, κοιτάζω τη βροχή του, και τα έπιπλα κάνουν έναν παράξενο θόρυβο, τη δική τους βροχή ή τρίζουν αλλά ποτέ δεν αλλάζουν θέση. Τις νύχτες με βροχή τις περνώ μπροστά σε παράθυρα με φίλους λοιπούς και συγγενείς. Κανέναν τους δεν ξέρω.  Γνωριζόμαστε απ΄την αρχή πάντα, μπροστά σε ανοιχτά παράθυρα, μπροστά στη βροχή. Τα έπιπλα στέκονται πάντα πίσω μας σε ευθεία. Μια νύχτα χωρίς νερό και  απόλυτη σιωπή τα έπιπλα άνοιξαν την πόρτα και άρχισαν να κατεβαίνουν τα σκαλιά. Βρέθηκαν στο δρόμο. Ο χώρος που μου άφησαν ήταν αφόρητα ελεύθερος. Ένιωσα οτι πνίγομαι. Ντύθηκα βιαστικά και βγήκα στο δρόμο. Περπατούσα νευρικά πίσω τους. Εκείνα ήδη έστριβαν σε άλλο στενό, συνέχισα να τα ακολουθώ. Στο βάθος είδα έναν όγκο. Ήτανε έπιπλα, άλλα έπιπλα. Το σημείο αυτής τους της συνάντησης μου ήτανε γνωστό.  Εκείνος ο δρόμος γνωστός, όλα τα πατζούρια γνωστά, τα αδέσποτα  γνωστά, τα δέντρα γνωστά, οι κάδοι γνωστοί, οι γέροι γνωστοί, τα παρατημένα αυτοκίνητα γνωστά, τα κλαδιά απ’ τα πεύκα γνωστά πολύ, επάνω στα μαλλιά μου κάποτε. Κρύωσα. Τηλεφώνησα σε κάποιον που γνώριζα πως δε θα απαντήσει, ακριβώς για να του μιλήσω για όλα όσα έβλεπαν τα μάτια μου τη νύχτα εκείνη, σ’ εκείνο το σημείο. Αυτή η συνομιλία κράτησε ώρα. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο ,όλα τα έπιπλα είχανε πάρει θέση, τη δικιά τους θέση ακριβώς εκεί. 
Εγώ έβλεπα ένα καινούριο σπίτι στη μέση του δρόμου.



Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Κ. Π. Καβάφης – ο Υμνωδός της Αλεξάνδρειας


Aναδημοσίευση από το full-time.gr:

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 9μμ.
Με την έναρξη του 2014 μια νέα θεατρική παράσταση ιστορικού, λογοτεχνικού, και κυρίως, εκπαιδευτικού χαρακτήρα, ανεβαίνει στο Θέατρο Κνωσός.
Το έργο «Κ. Π. Καβάφης – ο Υμνωδός της Αλεξάνδρειας» αποτελεί μια καινοτομία στα θεατρικά δρώμενα που στόχο έχει να προβάλει την ιστορική πλευρά του καβαφικού έργου, και συνάμα να εικονοποιήσει το λόγο του Αλεξανδρινού ποιητή. Η θεατροποίηση των ποιημάτων του και η χρονική αποτύπωση μέσω του λόγου και της εικόνας, μιας εποχής όπου η πολιτισμική ακμή και παρακμή εναλλάσσονταν ανάλογα με τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, σηματοδοτούν ένα διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της δημιουργίας του Κωνσταντίνου Καβάφη. Πλέον η ποίησή του δεν απαγγέλλεται απλώς, αλλά σχηματοποιείται με την κίνηση των προσώπων που επαναφέρουν το παρελθόν στο προσκήνιο. Ο λόγος, σε αγαστή συνεργασία με τη μουσική ενεργοποιούν τη φαντασία του ακροατή, ενώ στο οπτικό κάδρο του θεατή, με την υποστήριξη και της σύγχρονης τεχνολογίας, παρελαύνουν οι Αιγυπτιώτες ευεργέτες, που ενδυνάμωσαν ως οικονομική ευημερούσα τάξη τον ελληνισμό της Αλεξάνδρειας.



Η ελληνιστική περίοδος, η βυζαντινή αίγλη, ο κοσμοπολίτικος αέρας της Πόλης που θεμελίωσε ο Μεγαλέξανδρος και ανύψωσε ο ποιητής, αποτελούν τα συστατικά υλικά, αυτής της θεατρικής παράστασης. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που το έργο παρέχει όλα τα παιδαγωγικά εχέγγυα, για την εκπαιδευτική κοινότητα και όχι μόνο. Γιατί ο Κωνσταντίνος Καβάφης μέσα από το έργο του, λειτούργησε σαν ένας «ρεπόρτερ» του Χρόνου, καταγράφοντας με το αστείρευτο ταλέντο του, ιστορικά γεγονότα, σημαντικές εποχές, πρόσωπα ακμής και παρακμής, με μόνη δύναμη την πένα του που ήξερε καλά να τη βουτά στο μελανοδοχείο της καινοτομίας και πρωτοπορίας.
Γι αυτό άλλωστε ξεχώρισε και δικαιωμένος παρά τον πόλεμο που δέχθηκε, παραμένει ο πλέον πολυμεταφρασμένος ποιητής, ενώ διδάσκεται σε όλα τα Πανεπιστήμια του κόσμου. Πολλά από τα έργα του έχουν μελοποιηθεί και τα περισσότερα εξ αυτών, αποτελούν σήμερα κυρίαρχο θέμα ποιητικών συμποσίων και λογοτεχνικών συνεδρίων.
Αυτόν τον δημιουργό που το όνομά του καταγράφηκε στις σελίδες των κλασικών και αθανάτων ποιητών, προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο, απ΄ τα μέχρι σήμερα θεατρικά εγχειρήματα, τονίζοντας ιδιαίτερα την ιστορικότητα αυτής της προσωπικότητας.
Γιατί… «Οι Αλέξανδροι σαν κατακτούν, οι ποιητές φωτίζουν»


Καλλιτεχνικοί σύμβουλοι για τον ιστορικό Καβάφη:
Κώστας Γεωργουσόπουλος – Λένα Μπενίση
Σκηνοθεσία: Λάμπρος Τσάγκας
Κείμενο: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης
Σκηνικά κοστούμια: Χριστίνα Οικονόμου
Video – animation: Χριστίνα Οικονόμου

Παίζουν: Λάμπρος Τσάγκας, Γιάννης Σταματίου, Δανάη Παπουτσή, Γιάννης Ζημιανίτης, Χριστίνα Μωρόγιαννη

Παραστάσεις:
Παρασκευή 21:00 μ.μ. – Σάββατο 20:00 μ.μ.
Εισιτήρια : 10 ευρώ Γενική Είσοδος

Θέατρο Κνωσός
Πατησίων 195 και Κνωσού 11
τηλ.: (210) 8677.070, 8677669 φαξ: 210-8629.090
www.theatroknossos.gr,
e-mail: latsagas@otenet.gr

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Μονόλογοι δέκα γυναικών - Δανάη Παπουτσή - Περιοδικό Βακχικόν

Αναδημοσίευση αποσπάσματος από τους μονολόγους 10 γυναικών που είχαν δημοσιευτεί στο περιοδικό Βακχικόν (Vakxikon) :






Γράφει η Δανάη Παπουτσή*


Αγαπημένος δάσκαλος, μου ευχήθηκε κάποτε για τη φαντασία μου, να έχει ορατότητα. Και κάποιος άλλος αγαπημένος, έλεγε συνέχεια πως οι επιλογές μας, μας καθορίζουν. Πως είμαστε οι επιλογές μας. Κι εγώ επέλεξα το δρόμο του ηθοποιού. Ήμουν μικρή, ήμουν μόνο πέντε και πολύ ανήσυχη. Για ό,τι συνέβαινε γύρω μου, πάντα κάτι του έλειπε, η όποια πραγματικότητα, μου φαινόταν λίγη, μικρή, λες και κάποιος πάντα κάτι μου έκρυβε. Αυτό μου προκαλούσε άγχος και αϋπνία, μάλλον όχι αϋπνία αλλά καμία πρόθεση για ύπνο, για να μην χάσω, για να ανακαλύψω όσα μπορώ, όσο περισσότερα, τις νύχτες κυρίως, κρυφά απ’ τους άλλους, σε απόλυτη ησυχία. Να ψάξω εγώ για εμένα, και για όλους τους άλλους. Το μπάνιο ήταν ο αγαπημένος μου χώρος. Σκαρφάλωνα στον καθρέφτη, κάθε βράδυ, συνομιλούσα με κάτι που δεν υπήρχε, κάθε βράδυ, αυτό που ονομάζουν θάνατο, είχα ακούσει για αυτόν, εμένα μου φαινόταν κάτι πολύ οικείο, του είχα δώσει πρόσωπο, ήτανε άνθρωπος, μπορούσαμε να τα λέμε όταν όλοι πήγαιναν για ύπνο. Και όταν ήθελα να τον καληνυχτίσω και να βγω απ’ το μπάνιο, έφραζα με το χέρι μου το στόμα για να δω πόσο μπορώ να αντέξω, χωρίς να ανασαίνω. Την ημέρα όλα κυλούσαν κανονικά, αλλά εγώ περίμενα τη νύχτα πάντα. Είχα κατασκευάσει έναν ήρωα, και τον έψαχνα χωρίς κανένα φόβο, τον αναζητούσα προκλητικά πάντα και επίμονα. Την ημέρα, μέσα σε όλα, οι μεταμφιέσεις μου με τα ρούχα των μεγάλων, σε συνδυασμό με μονολόγους που δεν είχαν μάλλον κανένα ειρμό, ήταν μεγάλη απόλαυση. Η υπερκινητικότητα μου, ως βασικό μου χαρακτηριστικό, αποτελούσε μείζον θέμα όχι για μένα, αλλά για όλους τους άλλους, που έμοιαζαν να μην την καταλαβαίνουν γι’ αυτό έψαχναν για αρκετά χρόνια την πηγή. Που δεν βρέθηκε. Για εκείνους. Έγραφα με το αριστερό. Κι αυτό αποτελούσε θέμα. Και όλα μπήκαν σε τάξη, μέσα στην τάξη. Η κυρία Κατίνα μάλλον δε ζει πια. Ήταν τότε πολύ μεγάλη, ήτανε εξήντα. Είναι μια από τις γυναίκες που θα ήθελα πολύ να συναντήσω, να πιούμε καφέ, να την ρωτήσω. Να μάθω.

Όταν μπήκα στη Δραματική σχολή, για δέκα δεύτερα βρέθηκα πολύ πίσω, σ’ εκείνο το χειμωνιάτικο απόγευμα, που κατάλαβα τι ήθελα να κάνω. Η δήλωση των πέντε χρόνων, έπαιρνε σάρκα και οστά στα είκοσι δύο. Η πόρτα αυτή, σαφώς άνοιξε κι άλλη πόρτα. Αυτή της γραφής. Ήτανε νύχτα πάλι, πετάχτηκα, άνοιξα τον υπολογιστή και ξεκίνησα ναγράφω. Αυτό, κράτησε 3 μήνες. Χωρίς παύσεις. Οι ήρωες προϋπάρχουν. Για μένα προϋπάρχουν. Οι ήρωες μου υποδεικνύουν. Αυτή τη «σχολή» αγαπώ και σε αυτή τη σχολή παραμένω. Το ίδιο μου συμβαίνει και στο βιβλίο που γράφω τώρα, και που το έχω αφήσει στη μέση, λόγω προβών. Και πώς να χωρέσει ο ένας κόσμος μέσα στον άλλον; Χρειάζονται αφοσίωση, φροντίδα, βασικά αποκλειστικότητα. Για να σου δώσουν, για να μπορέσεις να αφηγηθείς.

Η ζωή είναι μια ατέρμονη αφήγηση που δε γερνάει ποτέ.

Οι συνεχείς αναταράξεις είναι υλικό, οι ευθείες είναι υλικό, και στο βυθό, όση ώρα κι αν μείνω, όσο χρόνο κι αν μείνω, συλλέγω. Εκεί κάτω πάει και κάθεται το πολυτιμότερο υλικό, εκεί κάτω συγκεντρώνεται, ανθίζει, ωριμάζει για να μπορώ να το μαζέψω. Νιώθω πως είναι το μόνο υλικό που μας ανήκει.
Για την τωρινή κατάσταση - πραγματικότητα, ψάχνω τον, τους δημιουργούς της. Κι όταν οι δημιουργοί ενός πράγματος είναι πάρα πολλοί, η αφήγηση μπερδεύεται.
Εκεί που υπάρχει ρίζα εκεί σουλατσάρει πάντα ένα αθώο κατά τα άλλα σκουλήκι.
Έτσι ξεκινά το δεύτερο βιβλίο. Δεν ξέρω γιατί, μένει να το ανακαλύψω. Και οι συναντήσεις μου με τους ανθρώπους, είναι συναντήσεις με τα κομμάτια μου εκείνα που δεν έχω ανακαλύψει, που δεν πάει ο νους μου καν. Είναι πολύτιμες οι συναντήσεις μας με όλους τους ανθρώπους. Και οι συναντήσεις μου με τους ήρωές μου, το ίδιο.
Δυο από αυτούς, στο πρώτο μου βιβλίο αντάλλαξαν τις παρακάτω κουβέντες:

Σάωρη: Θα έρθω στο παράθυρο και ξέρεις τι θα κάνω…
Σοέν: Με απειλείς;
Σάωρη: Σ’αγαπώ. Tο ίδιο είναι.

*Η Δανάη Παπουτσή έχει εκδώσει το μυθιστόρημα Σε αργή κίνηση (εκδόσεις Κέδρος 2011).

(Click at Life) ΘΕΑΤΡΟ - ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ

Αναδημοσίευση από το Click at Life:



Της Δανάης Παπουτσή. Παίζουν: Μιχάλης Πανάδης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Δανάη Παπουτσή, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Γιώργος Φριντζήλας. Φωτισμοί - Ηχος: Ρωμανος Καλοκύρης


λίγα λόγια για το έργο...

«Μαζεύονται πάντα σε ένα σημείο, μηδέν, για να οργανώσουν το μέλλον τους. Όταν έρθει η ώρα, πςςςςςς! Το εκτελούν, με έναν πολύ δικό τους τρόπο. Βρήκα επιτέλους αυτά τα παιδιά! Έμεινα αρκετή ώρα μαζί τους, σε εκείνο το σημείο, τους εξήγησα ότι θέλω, ότι θέλουμε να κάνουμε ακριβώς το ίδιο, έχουμε τον ίδιο στόχο, τους μιλούσα για σένα και ξαφνικά… Τους έχασα.» Δυο ερωτευμένοι εισχωρούν σε μια ομάδα, αναζητώντας έναν στόχο ικανό να δώσει νόημα στη ζωή τους. Ενας νεαρός χάνεται κατά τη διάρκεια μιας «δράσης». Ένας ψυχολόγος που, 14 χρόνια πριν, έκανε μια λάθος κίνηση, έρχεται πάλι αντιμέτωπος με το θύμα του. Μια μητέρα εγκλωβισμένη στο χρόνο, στο χώρο, στέκεται πάνω από μια άδεια κούνια, και μια κόρη, από τον φωταγωγό μιας μπλε πολυκατοικίας, αποχαιρετάει την « φανταστική της μαμά».

(LIFO) Θεατρικό αναλόγιο - Σε αργή κίνηση - Δανάη Παπουτσή



Αναδημοσίευση από LIFO:

Δευτέρα 20 & Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

« Μαζεύονται πάντα σε ένα σημείο, μηδέν, για να οργανώσουν το μέλλον τους. Όταν έρθει η ώρα, πςςςςςς! Το εκτελούν, με έναν πολύ δικό τους τρόπο. Βρήκα επιτέλους αυτά τα παιδιά! Έμεινα αρκετή ώρα μαζί τους, σ' εκείνο το σημείο, τους εξήγησα ότι θέλω, ότι θέλουμε να κάνουμε ακριβώς το ίδιο, έχουμε τον ίδιο στόχο, τους μιλούσα για σένα και ξαφνικά... Τους έχασα. » Δυο ερωτευμένοι εισχωρούν σε μια ομάδα, αναζητώντας έναν στόχο ικανό να δώσει νόημα στη ζωή τους. Ένας νεαρός χάνεται κατά τη διάρκεια μιας «δράσης». Ένας ψυχολόγος που, 14 χρόνια πριν, έκανε μια λάθος κίνηση, έρχεται πάλι αντιμέτωπος με το θύμα του. Μια μητέρα εγκλωβισμένη στο χρόνο, στο χώρο, στέκεται πάνω από μια άδεια κούνια, και μια κόρη, από τον φωταγωγό μιας μπλε πολυκατοικίας, αποχαιρετάει την « φανταστική της μαμά ». Σε αργή κίνηση, θεατρική διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος της Δανάης Παπουτσή, είναι ένα σπονδυλωτό έργο για τους υπόκωφους πολέμους του σήμερα, για τα φαντάσματα που στοιχειώνουν το παρόν μας, για κοινωνίες που ασφυκτιούν, αδυνατώντας να φανταστούν το μέλλον τους. Υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Δανάης Παπουτσή, μια ομάδα νέων ηθοποιών παρουσιάζει την Αργή κίνηση για πρώτη φορά στο κοινό σε μορφή θεατρικού αναλογίου.


Κείμενο: Δανάη Παπουτσή
Διαβάζουν οι: Μιχάλης Πανάδης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Δανάη Παπουτσή, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Γιώργος Φριντζήλας
Φώτα, ήχος: Ρωμανος Καλοκύρης

(Culture Now) Σε αργή κίνηση - Δανάη Παπουτσή: Θεατρικό αναλόγιο στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων



Aναδημοσίευση από το Culture Now:

Σε αργή κίνηση, η θεατρική διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος τηςΔανάης Παπουτσή, είναι ένα σπονδυλωτό έργο για τους υπόκωφους πολέμους του σήμερα, για τα φαντάσματα που στοιχειώνουν το παρόν μας, για κοινωνίες που ασφυκτιούν, αδυνατώντας να φανταστούν το μέλλον τους.


Υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια τηςΔανάης Παπουτσή, μια ομάδα νέων ηθοποιών παρουσιάζει την Αργή κίνηση για πρώτη φορά στο κοινό σε μορφή θεατρικού αναλογίου.


«Μαζεύονται πάντα σε ένα σημείο, μηδέν, για να οργανώσουν το μέλλον τους. Όταν έρθει η ώρα, πςςςςςς! Το εκτελούν, με έναν πολύ δικό τους τρόπο. Βρήκα επιτέλους αυτά τα παιδιά! Έμεινα αρκετή ώρα μαζί τους, σ’ εκείνο το σημείο, τους εξήγησα ότι θέλω, ότι θέλουμε να κάνουμε ακριβώς το ίδιο, έχουμε τον ίδιο στόχο, τους μιλούσα για σένα και ξαφνικά… Τους έχασα.»


Δυο ερωτευμένοι εισχωρούν σε μια ομάδα, αναζητώντας έναν στόχο ικανό να δώσει νόημα στη ζωή τους. Ένας νεαρός χάνεται κατά τη διάρκεια μιας «δράσης». Ένας ψυχολόγος που, 14 χρόνια πριν, έκανε μια λάθος κίνηση, έρχεται πάλι αντιμέτωπος με το θύμα του. Μια μητέρα εγκλωβισμένη στο χρόνο, στο χώρο, στέκεται πάνω από μια άδεια κούνια, και μια κόρη, από τον φωταγωγό μιας μπλε πολυκατοικίας, αποχαιρετάει την «φανταστική της μαμά ».


Συντελεστές
Κείμενο: Δανάη Παπουτσή
Διαβάζουν οι: Μιχάλης Πανάδης, Γιάννης Παπαϊωάννου , Δανάη Παπουτσή, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Γιώργος Φριντζήλας
Φώτα, ήχος: Ρωμανος Καλοκύρης

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Η Αργή Κίνηση θεατρικό αναλόγιο στο Κ.Ε.Τ.




 Δευτέρα 20 και Τρίτη 21 Ιανουαριου και ώρα 21.00
Φωτογραφικό Υλικό απο τις πρόβες / photo:dimitris alexakis
















Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Δελτίο Τύπου. Η Αργή Κίνηση Θεατρικό Αναλόγιο στο Κ.Ε.Τ.



Υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Δανάης Παπουτσή, μια ομάδα νέων ηθοποιών παρουσιάζει την Αργή κίνηση για πρώτη φορά στο κοινό σε μορφή θεατρικού αναλογίου στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.

 Ένα σπονδυλωτό έργο για τους υπόκωφους πολέμους του σήμερα, για τα φαντάσματα που στοιχειώνουν το παρόν μας, για κοινωνίες που ασφυκτιούν, αδυνατώντας να φανταστούν το μέλλον τους. Δυο ερωτευμένοι εισχωρούν σε μια ομάδα, αναζητώντας έναν στόχο ικανό να δώσει νόημα στη ζωή τους. Ένας νεαρός χάνεται κατά τη διάρκεια μιας δράσης της ομάδας. Ένας ψυχολόγος που, 14 χρόνια πριν, έκανε μια λάθος κίνηση, έρχεται ξανά αντιμέτωπος με το θύμα του. Μια μητέρα εγκλωβισμένη στο χρόνο, στο χώρο, στέκεται πάνω από μια άδεια κούνια και μια κόρη, από τον φωταγωγό μιας μπλε πολυκατοικίας, αποχαιρετάει την «φανταστική της μαμά».
          
 «Μαζεύονται πάντα σε ένα σημείο, μηδέν, για να οργανώσουν το μέλλον τους. Όταν έρθει η ώρα, μπααααμ! Το εκτελούν, με έναν πολύ δικό τους τρόπο. Βρήκα επιτέλους αυτά τα παιδιά! Έμεινα αρκετή ώρα μαζί τους, σ’ εκείνο το σημείο, τους εξήγησα ότι θέλω, ότι θέλουμε να κάνουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα, έχουμε τον ίδιο στόχο, τους μιλούσα για σένα και ξαφνικά… Τους έχασα.»

Συντελεστές    
Κείμενο: Δανάη Παπουτσή
Μουσική επιμέλεια : Μιχάλης Πανάδης
Φώτα – Ήχος : Ρωμανός Καλοκύρης
Διαβάζουν οι: Μιχάλης Πανάδης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Δανάη Παπουτσή, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Γιώργος Φριντζήλας.


Δευτέρα 20 & Τρίτη 21/01/2014, στις 21:00 || Είσοδος: 5 ευρώ.

Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων || Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, 11361, Κυψέλη, Αθήνα || Τ: 213 00 40 496 || κ: 69.45.34.84.45 ||
Email: info@polychorosket.gr || Site: http://polychorosket.gr/ || Facebook: «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων», https://www.facebook.com/kentron.el || Twitter: https://twitter.com/TVControlCenter || Flickr: http://www.flickr.com/photos/79921428@N03


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...